Þórhildur Bjartmarz:
Í hefti sem inniheldur íslenskar þýðingar úr bók Mark Watson frá árinu 1956 má finna lýsingu á útliti íslenska fjárhundsins. Það er fróðlegt að bera hana saman við ræktunarmarkmið og útlit kynsins í dag, 60 árum síðar. Mjög einkennileg þessi setning: ...lundaðir fyrir leik.
ÍSLENZKI HUNDURINN
(eða íslenszki fjárhundurinn).
Endurskoðaðir staðlar 1956.
Alm. útlit: Spitztegund, rétt undir meðalstærð, léttvaxnir, lundaðir fyrir leik.
Haus: Léttvaxinn, frekar breiður milli eyrna.
Trýni: Frekar stutt en langt; mót ennis og trýnis greinileg en ekki skörp.
Nef: Svart.
Varir: Stuttar og herptar.
Eyru: Stórgerð neðst, þríhyrnd, oddmjó og sperrt.
Augu: Lítil og kringlótt; dökk að lit og lífleg.
Makki: Stuttur, sterklegur og dálítið hringaður. Hundurinn ber höfuðið hátt.
Bógar: Beinir, aflíðandi.
Brjóst: Stórt og djúpt.
Magi: Uppdreginn.
Líkami: Sterkur og frekar stuttur en léttur.
Leggir: Beinir og vöðvamiklir, hækillinn ekki mjög boginn.
Lappir: Sporöskjulagaðar, þófarnir vel þroskaðir.
Skott: Hóflega langt, kafloðið og hringað upp á bak.
Feldur: Harður, miðlungslöng hár, en lengri um makkann, á afturfótum (lærleggjum) og neðanvert á skottinu. Feldurinn er þéttur við líkamann og stríkkar á haus og löppum; framlappir ekki sérstaklega loðnar aftanvert.
Litarháttur: Hvítur og mórauður, gulleitur, ljósmórauður og svartur á hárenda og stundum alsvartur.
Hæð: 36-45 cm.
Þungi: um 14 kg.
